و بما انى من هواة الدعبسة , ونكشت و دعبست على كلى كل ركن فى البيت و بره البيت
وعرفت المخابئ كلها و المستخبى فيها طبعا
^-^
مفضلش مكان غير ورقى و كشاكيلى و مخابئى الخاصة طبعا
و كنوع من رفض الواقع و محاولة الهروب لجنة الذى مضى بدأت ادعبس فكشاكيلى وورق المذاكرة -فى الايام الخوالى- و كالعادة اكتئبت لما شوفت ما خطه قلمى فى يوم من الايام و كل الهوامش و الشخبطات اللى حوليه- أنا من هواة الشخبطة كمان- و ده كان حاجة اساسية مع كل فكرة تخطر لى
المهم انى لقيت الكلمتين اللى هتشوفهم دلوقتى دول و مكتوب جمبهم
not for publishing :D :D
Days, years give memories
sweet, painful but all can be recalled to your mind with a smile that could be wide and could be fading
even your most horrible moments of anger or shock come with a smile
trembling smile, but sweet
your first love, your first true friend , people you've met over years
some are gone, others stand still
all together you can dream of ..coz memories make dreams
and as it goes in a solar system
we all are spinning in each other orbits
you can have from one to many suns to follow ..or you could be a sun followed yourself
looks like every one could have his own galaxy
so the question is
where exactly is my galaxy?!?
who are my suns? am i one at all?
بس عموما بطلت اتساءل .. مش عشان عرفت
لا
تقريبا عشان بطلت اذاكر
اصل حالة المذاكرة هى اللى بتجيب الافكار دى
كنوع من التلاكيك يعنى
:D
او يمكن سايبة القدر يفصح عن نفسه براحته
اصله مبيجيش بالضغط
